The day after
Hoi beste volgers...zittende in de bus naar de zon schrijf ik over de dag na de camino en aankomst.
ik was in albergue The last Stamp. N mooie centrale albergue. Direct tegenover een mooi restaurant waar ik ontbijt. Daarna n koffie afspraak met Dorothea en haar vriend die naar Santiago is gekomen. Om 12 uur wederom naar de mis. Deze keer is het een heel lange maar bijzondere mis. Alle plekken waarvan pelgrims vertrokken qorden opgenoemd en daarbij van welk land ze komen. Deze keer heeft een familie betaald om het wierookvat te laten zwiepen..yes t heeft geloond de hele ceremonie ofwel poppenkast van ceremonie te aanschouwen. Niet dat ik niet geloof of spiritueel ben maar de rituelen zijn niet van deze tijd. N kosten anderhalf uur. Daarna heb ik volgens traditie dan ook maar Jacobusbeeld omarmd. Ik had gewacht tot t droog was om een ritueel door te voeren dat ik me ter afsluiting van de camino had voorgenomen. Ik ben niet langs het Cruz de Ferro gekomen om dat te doen. Maar er is hier n mooie symbolische plek voor mij.
ik ga naar point zero voor de kathedraal. Daar waar ik iets achterlaat..afscheid neem en waar ik naar voren moet gaan. Vanaf zero.
mijn steen gooi ik in n fontein en mn speciale veer gekregen van iemand waar ik veel om gaf blaas ik weg. Het doet me wel wat..maar het is niet anders. Daarna ga ik lekker in het park wandelen ondanks de regen .. het is toch mooi. Daarna nog wat kadootjes voor mn dierbaren gekocht en mezelf. In supermarkt eten gehaald en soepie gekookt in de albergue waar ik nog met fijne mensen heb gepraat die ook vandaag verder trekken.
vanmorgen voelde t raar..ik moest afacheid nemen van het camino gevoel. Ik keek op facebook. Had ik niet moeten doen want t geeft n thuisgevoel en dat ben en wil ik nog niet. Ik ga niet verder naar Finisterre en Muxia niet deze keer maar een volgende keer .. wie weet.
nu lekker naar de zon in Porto n paar daagjes.
ik heb er geen kleren voor bij maar ach zwart ondergoed doet t ook wel op t strand en broek oprollen ook.
ik heb natuurlijk ook mijn persoonlijke diepere ervaringen opgedaan..ik had ze willen opschrijven in mijn dagboek maar ik ben het in Samos vergeten. Het zit in mijn hoofd. Ook de gekke dingen..waarbij de priester in Samos de hostie beker omkiepte en zo over de tafel er weer gewoon inschuift. De metershoge kaars niet uit wil gaan en ze die moeten afbouwen met trapje. Ach en ook gewoon mensen onderweg helpen met vanalles..ervaringen delen. En aanvaarden dat de weg loopt zoals ie moet lopen..zo is hij voorbestemd en zo heb ik alle rare onregelmatigheden aanvaard.
ik heb nog wat mooie teksten die mij een jonge dame op mn laatste dag meegaf.
you go to find something
what you will not find
but you will find where you didnt look for
you think you take the way
but it is the way which takes you
MIRANDA
happy mothersday moms
ik was in albergue The last Stamp. N mooie centrale albergue. Direct tegenover een mooi restaurant waar ik ontbijt. Daarna n koffie afspraak met Dorothea en haar vriend die naar Santiago is gekomen. Om 12 uur wederom naar de mis. Deze keer is het een heel lange maar bijzondere mis. Alle plekken waarvan pelgrims vertrokken qorden opgenoemd en daarbij van welk land ze komen. Deze keer heeft een familie betaald om het wierookvat te laten zwiepen..yes t heeft geloond de hele ceremonie ofwel poppenkast van ceremonie te aanschouwen. Niet dat ik niet geloof of spiritueel ben maar de rituelen zijn niet van deze tijd. N kosten anderhalf uur. Daarna heb ik volgens traditie dan ook maar Jacobusbeeld omarmd. Ik had gewacht tot t droog was om een ritueel door te voeren dat ik me ter afsluiting van de camino had voorgenomen. Ik ben niet langs het Cruz de Ferro gekomen om dat te doen. Maar er is hier n mooie symbolische plek voor mij.
ik ga naar point zero voor de kathedraal. Daar waar ik iets achterlaat..afscheid neem en waar ik naar voren moet gaan. Vanaf zero.
mijn steen gooi ik in n fontein en mn speciale veer gekregen van iemand waar ik veel om gaf blaas ik weg. Het doet me wel wat..maar het is niet anders. Daarna ga ik lekker in het park wandelen ondanks de regen .. het is toch mooi. Daarna nog wat kadootjes voor mn dierbaren gekocht en mezelf. In supermarkt eten gehaald en soepie gekookt in de albergue waar ik nog met fijne mensen heb gepraat die ook vandaag verder trekken.
vanmorgen voelde t raar..ik moest afacheid nemen van het camino gevoel. Ik keek op facebook. Had ik niet moeten doen want t geeft n thuisgevoel en dat ben en wil ik nog niet. Ik ga niet verder naar Finisterre en Muxia niet deze keer maar een volgende keer .. wie weet.
nu lekker naar de zon in Porto n paar daagjes.
ik heb er geen kleren voor bij maar ach zwart ondergoed doet t ook wel op t strand en broek oprollen ook.
ik heb natuurlijk ook mijn persoonlijke diepere ervaringen opgedaan..ik had ze willen opschrijven in mijn dagboek maar ik ben het in Samos vergeten. Het zit in mijn hoofd. Ook de gekke dingen..waarbij de priester in Samos de hostie beker omkiepte en zo over de tafel er weer gewoon inschuift. De metershoge kaars niet uit wil gaan en ze die moeten afbouwen met trapje. Ach en ook gewoon mensen onderweg helpen met vanalles..ervaringen delen. En aanvaarden dat de weg loopt zoals ie moet lopen..zo is hij voorbestemd en zo heb ik alle rare onregelmatigheden aanvaard.
ik heb nog wat mooie teksten die mij een jonge dame op mn laatste dag meegaf.
you go to find something
what you will not find
but you will find where you didnt look for
you think you take the way
but it is the way which takes you
MIRANDA
happy mothersday moms
Uiteindelijk je doel behaald waar je voor ging. Nu met frisse moed de draad oppakken
Geniet nog even Liefs
Wat een reis! Wat een belevenissen! Wat een ervaringen! Deze zal niemand je meer afnemen. Ze zijn voor altijd in je hart gegrift. Koester ze en denk met veel plezier terug aan deze fantastische reis.
Geniet van je laatste dagen in de zon.
Liefs, Brenda
Geniet en ontspan en we zien ons wel weer hier in het zuiden.
Lieve Miranda
No one can go back & make a brand new start.........
Anyone can start from now & make a brand new ending!
XXXJoke
hopelijk heeft het je gebracht waar je voor ging.nog een paar mooie dagen en tot ziens weer in ons Limburgse.Groetjes Finy.
Mooie weergave van jouw belevenissen. Geniet van die laatste dagen in de zon (hoop ik). Wijze woorden van die jonge dame!
Tot snel. Grts. Marcelle
Ja het doel Santiago heb ik gehaald. En mijn steen en wat zaken neergelegd..maar dat was niet t belangrijkste .. de weg was t doel..veel zaken leer je accepteren .. dat t gaat zoals t gaat bijv. en ook vind je oplossingen in zaken .. antwoorden en rust en vooral n heerlijk leeg hoofd. T is raar .. ik kreeg te horen..Miranda vergeet je niet waarom je de camino loopt...maw werk je er ook aan...t voelde alsof verwacht werd dat ik geheeld en schoon terug zou moeten komen..maar dat is n druk die je jezelf niet mag opleggen. Als de weg zegt .. denk ns n keer niet .. dan is dat zo .. en zo heb ik zeker veel onbewust meegenomen.. zoals men zegt..je gaat om iets te vinden maar je vindt iets heel anders en zo is dat bij mij ook...hoe onrustig ik was ..ik wilde altijd graag in spanje wonen. Nu weet ik waarom ik dat niet meer wil. Ik heb t onderweg ontdekt en zal rust geven thuis op dat vlak. Dank jullie voor jullie lieve woorden. Lieve groetjes Miranda